۱۳۹۳ بهمن ۲۰, دوشنبه

فدا

به فدا می‌گویم
در طاقت سوزترین لحظه‌های نیاز
در دمادم ظلام و ستم
و سوزش گرده‌های کبود
از تازیانه‌های کید و کین
یا آنگاه که سرب گداخته ای
قلب را می‌شکافد
و طنابی بلور گلو را...
حضورت
سلامیست
بر آزمایش آدمی.
در بن‌بستهای تاریخ
اراده‌های مصلوب
را آوار نمی‌خواهی
در تلاطم حادثه‌های غریب...ادامه

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر